…
ช่วงปลายปีมักจะเป็นช่วงที่ยุ่งเสมอของชีวิตผม
นั่นเพราะมันคือฤดูแต่งงาน ที่ช่างภาพ Wedding ทุกท่าน
เต็มใจอย่างสุดซึ้งที่จะยุ่งกันในช่วงนี้
ก่อนที่จะโคดว่างในอีกไม่กี่เดือนถัดไป ฮ่าๆๆ
แต่บางครั้งการที่ต้องถ่ายอะไร หรือทำอะไรซ้ำๆ
มันก็สร้างรอยช้ำให้กับสิ่งที่อยู่ภายในตัวเราเอง …
… แรงบันดาลใจ …
…
…
ไม่ได้หมายความว่าการถ่ายภาพ Wedding ทุกอาทิตย์
จะทำให้ผมรู้สึกเบื่อการถ่ายภาพหรอกนะ
ผมยังมีความสุขเสมอเวลาได้เก็บภาพ
และความทรงจำด้านหลังภาพของคนสองคนที่รักกัน
แต่บางครั้งก็ต้องยอมรับว่าอยากถ่ายอะไรอย่างอื่นบ้าง
หรืออยากออกไปจากวังวนซ้ำๆ ตรงนี้บ้างก็เท่านั้นเอง
…
…
“ไปทริปถ่ายภาพของ CAMT มั้ยปีนี้ อ่างขางนะเว้ย”
เสียงพี่เต่งชายหนุ่มร่างท้วมที่ตอนนี้แปรสภาพจากขี้เมา Tasmania
เป็นอาจารย์ผู้ทรงคุณวุฒิของมหาลัยชื่อดังภาคเหนือไปแล้วเอ่ยชวน
และนั่นก็เป็นที่มาของทริปนี้ ในช่วงเสาอาทิตย์ที่ไม่มีงานถ่ายภาพ
ก็เลยเป็นโอกาสอันดีที่จะได้มาเติมเต็มสิ่งที่ขาดหายไป…
… แรงบันดาลใจ …
…
…
การได้ออกมาจากสังคมเดิมๆ ได้เห็นเด็กวัยรุ่นที่เต็มไปด้วยไฟฝัน
ทำให้หนุ่มวัยรุ่นระยะสุดท้ายอย่างผมรู้สึกไฟลุกโชนขึ้นมาได้บ้าง
แอบอิจฉาเด็กๆ สมัยนี้เหมือนกันที่อุปกรณ์ถ่ายภาพมันดีขึ้นมาก
ดังนั้นถ้าตั้งใจจริง ไม่ทำตัวเป็นชาล้นแก้ว อีโก้สูง
ก็จะพัฒนาได้ไวมากบางคนถ่ายรูปไม่กี่ปี พัฒนาไปได้ไกล
เกินกว่าคนสมัยก่อนถ่ายเป็นสิบๆ ปีอีก
ต้องขอบคุณเทคโนโลยีที่ทำให้ก้าวหนึ่งของคนยุคนี้
สามารถก้าวไปได้ไกลและไวเหลือเกิน
…
…
ที่สำคัญผมไม่ได้มาที่อ่างขางนานมากๆ แล้ว
ไปครั้งสุดท้ายน่าจะเกือบสิบปีเหมือนกัน
ไปรอบนี้หลายๆ อย่างก็เปลี่ยนไป
จะว่าไปสิ่งที่เรียกว่า… “ความทรงจำ” …
…
ก็เป็นสิ่งที่น่าแปลกเหมือนกัน
บางอย่างที่เราคิดว่าลืมไปแล้ว
แต่พอได้มายืนในสถานที่เดิมๆ
ความทรงจำเก่าๆ บางอย่าง
ก็โผล่แทรกขึ้นมาได้อย่างง่ายดาย
…
…
“ความทรงจำ” … ไม่ได้แปรผันตรงกับเวลา…
ดังนั้นต่อให้เวลาผ่านไปนานแค่ไหน
เมื่อไหร่ที่ผ่านมาเห็นสิ่งที่ย้ำเตือน
“ความทรงจำ” … จะทำหน้าที่ของมันในทันที…
…
…
แต่เราเลือกได้นะ… ว่าจะให้ความทรงจำ…
ทำอะไรกับชีวิตในก้าวต่อๆ ไปของเรา
ทำร้าย… ให้กำลังใจ… หรือแม้กระทั่ง…
… เป็นแรงบันดาลใจให้กับการใช้ชีวิต …
…
…
ระหว่างทางที่เราก้าวผ่านมา
เราย่อมก้าวผ่านสารพัดความทรงจำ
บางเรื่องก็ดี บางเรื่องก็แย่…
…
คนบางคนก็เช่นกัน…
หลายคนผ่านเข้ามาประทับรอยลึกในความทรงจำ
ในขณะที่หลายคนก็เป็นได้มากสุดก็แค่รอยช้ำ
ที่จะค่อยๆ เลือนหายไปตามเงื่อนไขของกาลเวลา…
…
…
จำในสิ่งที่ควรจำ เพราะทุกความสัมพันธ์ที่ผ่านเข้ามา
… สอนอะไรใหม่ๆ ให้เราเสมอ …
และแม้ว่าในวันที่ความสัมพันธ์เหล่านั้นจบลง
สิ่งที่เราได้เรียนรู้ก็จะคงอยู่ในความทรงจำของเรา
… ตลอดไป …
…
